چند نکته کلیدی در انتخاب میله مگنت
چگالی میدان مغناطیسی
اولین معیاری که باید مورد توجه باشد این است که میزان تراکم خطوط میدان مغناطیسی یا چگالی شار مغناطیسی در نقاط گیرای روی میله مگنت ها چقدر است. این معیار را با واحدی به نام گاوس توسط وسیله ای به نام گاوس متر یا تسلامتر می سنجند که معمولا قوی ترین میله مگنت های مغناطیسی در نقاط گیرا، چگالی شار مغناطیسی بین ۱۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ گاوس را روی سطح میله مگنت ها نشان می دهند.
ضخامت نقاط گیرا
دومین معیاری که باید مورد توجه باشد این است که ضخامت نقاط گیرای کدام میله مگنت بیشتر است؟ این پارامتر معرف میزان توان نیروی جاذبه میدان مغناطیسی در نقاط گیرا است، که بوسیله آن می تواند نشان داد که قدرت نگهداری ذرات مغناطیسی روی نقاط گیرا چقدر است؟ این کمیت را بوسیله نیرو سنج های دیجیتال با دقت بالا می توان مورد سنجش قرار داد. نکته مهم این است که ظرفیت نگهداری مواد مغناطیسی در این نقاط با ضخامت نقاط گیرا رابطه مستقیم دارد، به عبارتی هر چه ضخامت نقاط گیرای روی سطح میله مگنت ها بیشتر باشد، البته در شرایط برابری چگالی شار مغناطیسی، ظرفیت نگهداری مواد مغناطیسی آن نقاط بیشتر خواهد بود.
پرتاب میدان مغناطیسی
سومین معیاری که باید در زمان خرید میله مگنت ها مورد توجه باشد، برد میدان مغناطیسی یا میزان پرتاب میدان است، کدام میله مگنت از فاصله دورتر می تواند ذراتی که دارای استعداد مغناطیسی هستند را جذب کنند؟