بازدارنگی مغناطیسی ( Magnetic coercivity ) چیست؟
بازدارنگی مغناطیسی چیست؟
بازدارنگی مغناطیسی ( وادارندگی مغناطیسی یا نیروی بازدارنگی مغناطیسی [coercivity]) مقاومت یک ماده مغناطیسی در مقابله با میدان مغناطیسی خارجی مخالف(خلاف جهت) می باشد.
هرچقدر اندازه وادارنگی مغناطیسی بالاتر رود، مقاومت آهنربا در مواجه با میدان مغناطیسی مخالف نیز افزایش می یابد
تفاوت HcB و HcJ
HcB که بازدارنگی نرمال نامیده می شود و بیانگر نقطه ای بر نمودار BH می باشد که میدان مغناطیسی داخلی آهنربا به طور کامل توسط میدان خارجی مخالف خنثی شده است. به زبان دیگر در این شرایط چگالی شار آهنربا صفر شده است چراکه میدان خارجی دقیقا برابر و خلاف جهت با میدان آهنرباست. در این شرایط مگنت همچنان قابل بازیابی است زیرا آهنربا هنوز قطبیت خود را از دست نداده، به عبارتی با حذف میدان خارجی معکوس خاصیت مغناطیسی مگنت باز می گردد اما چنانچه مگنت به نقطه knee در نمودار هیسترزیس نرود خواص به طور کامل برمی گردد ولی اگر به مقادیری پایین تر از نقطه knee برود نیاز به شارژ مجدد مگنت می باشد.
Hcj که بازدارنگی ذاتی نامیده می شود و بیانگر نقطه ای است که قطبش آهنربا به صفر می رسد در این شرایط حوزه های مغناطیسی، قطبیت خود را از دست می دهند و با حذف میدان مغناطیسی خارجی دیگر خواص مغناطیسی مگنت برنمی گردد درصورتیکه اگر آسیب فیزیکی به مگنت وارد نشده باشد امکان شارژ مجدد آن هست.
واحد بازدارنگی مغناطیسی(Hc)
این مولفه در سیستم SI با واحد آمپر بر متر (A/m) یا کیلو آمپر بر متر (kA/m) و همچنین در سیستم cgs با اورستد (Oe) یا کیلو اورستد (kOe) بیان می شود.
در مقالات بعدی به نیروی بازدارنگی در نمودار BH ، دما و نیروی بازدارنگی و مقایسه Hc مواد مغناطیسی سخت و نرم می پردازیم.
منابع:
https://idealmagnetsolutions.com/knowledge-base/coercivity/